Blog

De atlantische oceaan, fysiotherapie en een andere koers.

Maandag de 27ste staan we op tijd klaar om te vertrekken vanuit onze AirB&B in Audenge als ik er achter kom dat mijn achterband plat staat. Arjen is gelukkig een goede fietsenmaker en met behulp van onze host die een fijne fietspomp heeft is het zo weer gemaakt. Op naar de supermarkt voor de dagelijkse boodschappen en daarna in het volgende plaatsje naar het postkantoor. We sturen een aantal overbodige spullen terug naar Nederland. Toen we vertrokken was het een moeilijke keuze om te bepalen wat we deze periode nodig zouden hebben en wat we tot nu toe niet gebruikt hebben sturen we terug, dat scheelt weer een beetje gewicht. Het is een koude dag en daarom fietsen we stevig door en houden maar één keer pauze om te eten op een stoepje bij de kerk. Daarna weer verder naar de Air B&B in Mimizan want een warmshower adres konden we voor vannacht niet vinden. Het is een kleine kamer met alleen een magnetron, we warmen soep op en eten er een couscous salade bij met noten, dat is voor nu een prima maaltijd, vandaag hebben we 77 kilometer gereden en is het tijd voor rust. Dinsdag hebben we een lange tocht voor de boeg en daarom vertrekken we op tijd; even langs de bakker voor het stokbrood en dan op weg. Het is vandaag een prachtige route, het landschap verandert van boerenland naar zandgrond en we fietsen een heel stuk door een naaldbos met duinen tot we uiteindelijk bij de Atlantische oceaan uitkomen. Bankjes staan er niet bij het strand  maar omdat de horeca gelegenheden nog gesloten zijn kunnen we rustig op een terras bij een pizzeria gaan zitten. Uit de wind en in de zon is het goed toeven en onze meegebrachte lunch smaakt weer heerlijk. We vervolgen de route naar ons warmshowers adres in Saint Marie de Gosse. De laatste kilometers krijg ik steeds meer last van mijn rechterbeen, zo erg dat het eigenlijk bijna niet meer te doen is op de fiets. We nemen wat gas terug en komen uiteindelijk rond half 7 aan bij het gastgezin van vandaag. Daar zien we meteen dat het hier een huishouden is van Jan Steen en dat is wel even slikken, rondrennende kinderen, heel veel rommel en een ongeorganiseerd gezin. Toch zijn we er niet voor niets want als onze vriendelijke gastvrouw hoort dat ik last heb van mijn been geeft ze mij een uitgebreide behandeling want ze is fysiotherapeute. Het blijkt een overbelaste pees te zijn aan de zijkant van mijn bovenbeen en ze adviseert om rustiger aan te doen, het been regelmatig te masseren met arnica (dat heb ik gelukkig altijd bij me) en om fysiotape te gebruiken ter ondersteuning. Ik neem alle adviezen ter harte en we boeken voor de volgende dag een AirB&B op een korte afstand, hier kunnen we donderdag ook nog blijven voor een extra rustdag. In mijn hoofd voelt het dan wel dat ik alles aan kan en dat ik rond de 20 jaar ben, maar mijn 56 jarige lijf denkt daar duidelijk anders over. Na de 98 kilometer van dinsdag wordt het woensdag een korte rit van 21 kilometer en nemen we op donderdag een rustdag in deze AirB&B in Tosse. Diegenen van jullie die onze route ook op de kaart volgen zullen dan misschien al ontdekt hebben dat dit eigenlijk de verkeerde kant op is en dat we een stukje terug gereden zijn. Na de lange tochten van maandag en dinsdag en de daarop volgende vermoeidheid, ook bij Arjen, hebben we besloten om de route om te gooien en nog langer door Frankrijk te rijden richting Toulouse. Je kan op verschillende manieren van Frankrijk naar Spanje: door de Pyreneeën, maar daarvan hadden we al eerder bedacht dat dit te zwaar zou zijn op dit moment. Langs de kust, zoals we eigenlijk van plan waren, maar waarbij er toch ook behoorlijk wat hoogtemeters te overwinnen zijn, of langs de Oostkant van Frankrijk richting Barcelona. We kiezen nu voor de laatste optie, dat is een behoorlijke omweg maar het geeft ons wel de mogelijkheid om voorlopig nog een poosje redelijk vlak te rijden, langs het Canal du Midi. We bouwen de kilometers weer rustig op en kijken hoe het dan gaat voordat we echt moeten gaan klimmen in Spanje. Het dagje rust op donderdag heeft ons goed gedaan en vrijdag vertrekken we rond 10 uur uit Tosse, het voelt een beetje gek om terug naar boven te fietsen, eigenlijk zou ik liever recht naar beneden gaan maar het is beter om het op deze manier te doen. Uiteindelijk gaat het om de beleving en is het fijn als we het fietsen vol kunnen houden, dat we waarschijnlijk op deze manier niet in Scandinavië zullen komen is van minder belang, daar heb ik me al bij neergelegd. Het fietsen op vrijdag gaat prima, we doen een korte tocht van 39 kilometer naar Taller en op zaterdag opnieuw rustig aan, 64 kilometer naar Mont de Marsan. We hadden deze week maar één keer een warmshower adres, voor de rest steeds een AirB&B, het valt niet mee om de warmshowers te vinden en we krijgen ook regelmatig geen respons als we een aanvraag doen. Het is natuurlijk een mooi platform en fijn dat je op deze manier gratis bij iemand thuis kunt overnachten, maar het nadeel is dat mensen vaak niet kunnen of helemaal niet reageren, of dat er niemand is die op onze route zit. Dan moeten we alsnog op het laatste moment een andere overnachting boeken. Als het straks beter weer wordt en de campings open gaan zal het waarschijnlijk gemakkelijker worden om ergens met ons tentje te gaan staan. In ieder geval had ik deze week weer meer tijd om mijn yogamat uit te rollen en lekker te oefenen en zo de stijve spieren wat te rekken. Ook een aanrader is het boek: 'de kat van de Dalai Lama' van David Michie. Vanuit het oogpunt van deze bijzondere kat die in het huishouden van Zijne Heiligheid terecht komt en daar allerlei raadgevingen van de Dalai Lama meekrijgt leer je de basisbeginselen van het Boeddisme. Veel overeenkomsten met de Yogafilosofie maar zo leuk en humoristisch geschreven dat ik het achter elkaar heb uitgelezen, heerlijk voor een ontspannen middagje op de bank! Ondanks de kortere afstanden aan het einde van deze week hebben we toch 300 kilometer gemaakt en staan we nu totaal op 1650 kilometer. Het was een week met veel zelfreflectie: ambities zijn prima, maar er moet ook tijd zijn voor ontspanning en rust. Het genieten van de reis en de natuur, het onderweg zijn en de beleving staan voorop, niet de prestatie. We krijgen veel positieve reacties op het blog, wekelijks komt er een nieuwe `update` en vergeet niet om een kleine bijdrage te doneren. Cherity Re-use is zo goed bezig, zij kan wel een ondersteuning gebruiken! Je kan er meer over lezen boven of naast dit blog. 

Terug